Monday, July 10, 2006

Last Cheer for '45... Passion & Unity!

วันเสาร์ที่ผ่านมาคณะวิศวของเราได้ผ่านงานใหญ่ประจำปีในส่วน
ของระบบวัฒนธรรมไปแล้วครับ นั่นคือ last cheer ของ รุ่นที่ 45
หลังจากปัญหามากมายที่ดึงผมกลับมาสนใจระบบเชียร์อีกครั้ง
น้องๆก็สามารถผ่านเชียร์ปีที่มีปัญหามากที่สุดในประวัจิศาสตร์มาได้
เชียร์ปีนี้แสดงถึงความอ่อนแอของสังคมลาดกระบัง ที่ยิ่งเพิ่มจำนวน
แต่คุณภาพและเจตนารมย์กลับขาดหาย... น้องได้เพลง"รวมใจ"ไป
ก็เป็นเพลงที่ตัวผมก็กะเอาไว้แล้ว เพราะแค่เนื้อหาก็ตรงกับสิ่งที่น้อง
รุ่นนี้ต้องเผชิญอย่างชัดเจนที่สุด เพราะเชียร์ปีนี้ต้องอาศัยการรวมใจ
ของรุ่นพี่ทุกชั้นปี รวมถึงปีแก่ที่มากันมาก ช่วยกันทำให้งานสำเร็จไป
ได้... ผมคิดว่าน้องรุ่นนี้จะสำนึกถึงเจตนารมย์ได้ดี เพราะเป็นรุ่นปัญ
หาหนัก แต่ในรุ่นหน้า... น้องรุ่นนี้จะต้องเค้นความคิดในอีกระดับ
ออกมาครับ ถ้ายังอยากจะคงวัฒนธรรมของวิศวลาดกระบังให้อยู่ได้
เพราะปีนี้ได้แสดงให้เก็นแล้วว่า "ระบบเชียร์มันล่มสลายไปแล้ว" สิ่ง
ที่เชียร์สอนไปไม่ถึงคนส่วนใหญ่ในคณะแล้ว

1 comment:

Anonymous said...

ลึกซึ้งๆ...