Welcome to my Blog::GND!

Robot Club Fusion ปี 49

บางสิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

เมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา กระผมได้พบตัวเองอยู่ที่หาดทรายแก้วรีสอร์ท 

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์เนื่องเพราะงานฟิวชั่นประจำปีของชุมนุมโรบอท คณะ

วิศวกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีเจ้าคุณทหารลาดกระบังในปีการศึกษา

นี้ได้จัดขึ้นกันที่นั่นครับ... รถตู้ออกเดินทางกันตอนประมาณบ่ายโมงครึ่งใช้
เวลาเดินทางกัน 6 ชั่วโมง ก็ถึงรีสอร์ทหาดทรายแก้วกันอย่างปลอดภัยใน

เวลา 19.30 น. หลังจากนั้นกระผมก็ใชเ้วลาสนุกและเพลิดเพลินไปกับบรร

ยากาศริมทะเลยามค่ำคืนที่ระดับความสบายลงตัวเป็นอย่างดี นั่งซดเบียร์

คลอเสียงกีตาร์และลูกคอชายหนุ่ม(โฉดและโสด)... ช่างมีความสุขสบายกัน

ดีจริงๆในอดีตการไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนในสถาบัน ผมมักจะมีคดีกับอุปกรณ์

ดนตรีที่ชื่อว่า "กีตาร์" เป็นประจำ...ผมทั้งเคยใช้เข่ากระทุ้งจนเป็นรู เคยทำ

หาย และทำสายขาดมาหลายครั้ง... ในคราวนี้ผมก็หวาดหวั่นไม่น้อยว่า

จะสร้างเวรสร้างกรรมอะไรกับมันอีกรึเปล่านั้น ก็ปรากฏว่าไม่รอดสันดอน

อีกอยู่ดีครับ ขณะที่กำลังบรรเพลง "เธอจะอยู่กับชั้นตลอดไป" ของแคลชนั้น 

ปรากฎว่าสาย 4 ดันขาดซะงั้นครับ! ...สาย 4ขาด? เล่นมาตั้งนานหลายปีก็

เพิ่งจะเคยนี่ล่ะครับ เล่นสาย 4 ให้ขาด ปกติจะเป็นสาย 1 ไม่ก็ 2 ที่ต้องรับ
เคราะห์กรรมเพราะความบางของตัวเส้น เมื่อเล่นแบบใส่อารมณ์รุนแรง

เข้าไปก็จะเกิดการขาดขึ้นโดยง่าย ยังดีที่เป็นการขาดปลายที่หัวสาย 

ทำให้เส้นสายยังยาวพอจะซ่อมแซมให้ใช้งานต่อได้อยู่ ก็โอเคไป
ครับ... ในตอนดึกมีการโรบอทปิ้งย่างนอกสถานที่ ฉบับทะเล นานา

พรรณด้วยปลาหมึกและกุ้งให้กินกันอย่างสนุกปาก เหล้ายาที่นำมา

แบบประหยัดต้นทุน (เพราะไม่คิดว่าจะกินกันเยอะ) ก็หมดลงอย่างรวดเร็ว
เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืน จากนั้นเราก็ได้มีการประชุมปรับทุกข์ปรับสุข

ประจำการฟิวชั่นของชุมนุมครับ เรื่องรายละเอียดการประชุมผมไม่

ขอเอ่ยกล่าวละกัน เพราะเป็นความลับของชุมนุม ฮ่าๆๆๆ เมื่อประชุมเสร็จ
แล้วกระผมก็ออกไปจิบเบียร์อีกซักพักแล้วก็กลับมานอนในเตียงนอน

ที่ถูกลักขโมยผ้าห่มไปเสียแล้ว...เมื่อตื่นขึ้นมายามเช้า 9 โมง 

รับประทานอาหารเช้าเป็นข้าวต้มทะเลมีกุ้งให้แกะกิน 3 ตัวแล้ว ทางชุมนุม
ก็มาตัดสินใจกันว่าจะไปดำน้ำกันต่อดีไหม (รู้สึกจะหัวละ 350 บาท

กระมัง) ผมซึ่งไม่มีความสนใจจะดำน้ำเพราะรู้ว่าควรจะกลับกันตอนเที่ยง 

ก็ลงทะเลไปทำตัวเป็นคนแก่ที่ลงแช่น้ำเย็น(เค็มๆ) ลอยตุ้บป่องไปเรื่อยๆ
จากนั้นก็เล่นลิงชิงบอลกับผองเพื่อน ก่อนเสร็จแล้วขึ้นมาอาบน้ำ 

แล้วขอยืมกล้อง Canon EOS ตัวใหม่ของเพื่อนผมมาทำการทดสอบ

ประสิทธิภาพ ...แหม่ พอได้ลองใช้แล้วมันถ่ายคล่องมือจริงๆเจ้าพระคุณ 

กดโช๊ะได้ภาพเลยแชะ ไม่ต้องมาเสียเวลารอแบบกล้องดิจิตอล

ธรรมดาทั่วไป แบบนี้แหละครับผมชอบ เพราะภาพที่สวยงามมักจะ

มาเป็นวูบๆ อยู่ที่เราจะกดจับภาพในเวลานั้นได้ทันท่วงทีหรือไม่ 

เมื่อได้ใช้แล้วก็ชอบครับเมื่อเสร็จทุกอย่างแล้วก็ทำการเดินทางกลับสู่

กรุงเทพ...ซึ่งก็ใช้เวลาอีก 6 ชั่วโมงเหมือนเดิม กลับมาถึงสถาบันกัน

ตอน 2 ทุ่มครึ่ง แล้วขอติดรถเพื่อนไปลงใกล้ๆบ้านเป็นอันเสร็จพิธี

ฟิวชั่นของผมในปีนี้

ถ้าถามว่าสนุกไหมในรอบนี้ มันก็โอเคในตัวมันะครับ 

เพราะความรู้สึกว่าได้ครอบครองสถานที่อย่างเป็น
ส่วนตัวในคราวนี้มันพุ่งกระฉูดเพราะหาดและรีสอร์ท

มันเงียบดีเหลือเกิน การได้ปลดปล่อยจิตใจไปกับลม
ทะเลแผ่วเบา จับกีตาร์ร่ำเพลงเบาๆ ให้ความรู้สึกที่สบายใจ

ไร้กังวลดีเหลือเกินครับ แถมการได้มากับครอบ
ครัวโรบอทที่คุ้นเคยก็ให้ความรู้สึกที่หวนระลึกถึงยุคสมัย

ที่ยังเป็นบุคลากรของชุมนุมอยู่... ความหลังที่ติด
ตรึงใจ ประสบการณ์ที่หล่อหลอมให้ผมมีวันนี้ บางสิ่งที่ไม่เคย

เปลี่ยนแปลงยังคงอยู่อย่างครบครัน... ฟิวชั่นคราวนี้ 

ผมรู้สึกสบายใจจริงๆครับ

ปล. ผมลืมกางเกงลายพรานทหารไว้ที่รีสอร์ทเฉยเลยครับ 

ใครพบเห็นช่วยแจ้งคืนให้กับผมด้วยนะครับ