Welcome to my Blog::GND!

กลับมาให้ปวดหัวเล่นอีกครั้ง... คราวนี้จะนานแค่ไหนกันนะ?

ผมกลับมาอีกครั้งครับหลงจากหายไปนานมากๆจริงๆ กับบล๊อกของตัวเองที่ไม่
ยอมดูแลจนมันเน่าแบบนี้ เฮ้อ... แต่ที่กลับมาเพราะผมไม่มีอะไรจะทำจริงๆครับ
ก็เลย เอาวะ เสียเวลาเขียนบล๊อกวันละ 10 นาที อาจจะมีอะไรประหลาดมากขึ้น
ก็เป็นได้ ผมพอเข้าใจอยู่บ้างว่าการทำให้บล๊อกมีคนเข้ามาดูจำเป็นต้องโฆษณา
ครับ กว่าบล๊อกของ Omni จะโด่งดังคนเข้าดูทะลุหลัก 8 ล้านไปแล้วแบบนี้
Omni ก็ต้องพยายามอย่างมากครับ ทั้งคุณภาพและการประชาสัมพันธ์ แต่พอ
ของมันติดตลาดแล้ว มันก็อยู่ตัวอย่างสบายๆเลยครับ เรียกว่ากลายเป็น com
munity ย่อยๆ ไปเลยทีเดียวเชียวครับ แต่ส่วนของเรานั้น ผมยังมั่นใจว่า
ไม่มีใครเข้ามาอ่านอยู่ดีแหละครับ ซึ่งก็น่าเสียใจอยู่บ้าง (พอควรเลยล่ะ) แต่
ลองคิดมุมกลับดู แบบนี้มันน่าจะโอเคนะครับ เพราะผมจะไม่ต้องใส่ใจต่อผู้
ที่จะอ่านข้อความนี้ ผมก็จะสามารถเขียนได้อย่างสบายใจ ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่อง
อะไรก็ตาม จากนี้ไปก็จะพยายามเขียนให้มากขึ้นแล้วครับ เพราะนี่คงเป็นสาร
ที่ผมจะเหลือความคิดทิ้งไว้ให้ผู้อื่นรับรู้ได้เป็นทางเดียวแล้วมั้ง ที่ TG ผมก็
ไม่มีบทบาทอะไรเหลือแล้ว จะกลับมากระเตื้องเฟื่องฟูอีกครั้งมันก็ใช่ที่ ...
ความรู้สึกสบายๆ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนจนเกินไป ฟังเพลงสบายๆของ Spitz
นี่แหละครับ ความคิดของผม ไม่มีประเด็นให้สื่อ ไร้หลักการ ขาดจุดหมาย
ล่องลอยไปตามกระแสลมและกาลเวลาที่ไม่อาจหยุดยั้ง ... ดีแล้วล่ะครับ